Het volgende staat te lezen op de website van de 100 mijl van Sint-Annen
:
Een bijzonder gebruik bij de "Bedroefde Moeder van Warfhuizen" is het "ruilen van de zakdoek." Maria draagt in Warfhuizen een witte zakdoek om haar tranen mee af te drogen. Gelovigen vragen om die zakdoek in ruil voor een nieuwe die ze zelf meebrengen of ter plaatse kopen. Ze schenken Maria's zakdoek vooral aan zieken, of ook wel aan mensen die voor een moeilijke opdracht (zoals examens) staan.
De moeilijke opdracht voor de lopers van de 100 mijl is het halen van de finish. Lukt het je dit keer niet om de 100 mijl te lopen dan krijg je, als troostprijs, een witte zakdoek. Deze kan je dan voor je volgende 100 mijl bij de "Bedroefde Moeder van Warfhuizen" ruilen voor een zakdoek met haar tranen.
Zakdoekdevotie, het "ruilen van de zakdoek" is een religieuze, heilige handeling met meestal een zeer ernstige zaak als grondslag bijvoorbeeld ernstige ziekte of gestorven kinderen. Gezien de grondslag van de zakdoekdevotie gaan we tijdens de Witte zakdoeken Ultra dan ook niet daadwerkelijk zakdoeken ruilen.
Meer over de zakdoekdevotie is te lezen op de site van de "Warfhuister Mariabroederschap" .
Voor de loper/ster die tijdens de 100 mijl van Sint-Annen 2015 een witte zakdoek heeft gekregen is er 20 februari 2016 de mogelijkheid ronde 2 (nu 46 kilometer) van de 100 mijl van Sint-Annen 2015 nogmaals te lopen. Dit keer zonder de druk van de nog te lopen kilometers zodat je beter kan genieten van het Groningerland. Bij de plek waar het tijdens 100 mijl moeilijk ging even terugdenken aan dat moment en dan snel weer verder.